Een van de dingen die de afgelopen vakantie het meeste indruk maakte was een dag zeilen met Kapitein Michiel. Wat deze dag onder meer zo bijzonder maakte, was dat mijn jongens als vanzelfsprekend al hun vertrouwen in de Kapitein legden. Op het moment dat de zeilboot wat (te) schuin of hard ging, legde mijn oudste zoon heel natuurlijk zijn handje in de grote hand van Michiel. De angst verdween en in de plaats hiervan kwam een stralende lach en (zelf)vertrouwen. Lol en plezier. Groei. En de wens om ook te leren zeilen.
Kapitein. Als ik dat woord hoor, komen bij mij direct veel associaties boven.
Een film die in mijn jeugd veel indruk maakte was Dead Poets Society waarin jonge studenten hun docent (gespeeld door de gerenommeerde Robin Williams) aan mochten spreken met Captain, oh my Captain uit het gedicht van de Amerikaanse schrijver Walt Whitman. Ik zie nog voor me hoe de studenten op hun tafels klimmen en met volle kracht ‘Captain, oh my Captain’ roepen.
Captain Jack komt ook naar boven, een populair lied halverwege de jaren ’90.
En sinds mijn coachings opleiding denk ik dan ook direct aan een instrument dat ik met regelmaat inzet met mijn coachees. Aan de hand van een visualisatie gaan we op zoek naar hun kapitein.
Je kapitein? Wat is dat dan? Een of andere wijze man, zo’n Captain Iglo figuur ofzo?
Voor mij staat de ‘Kapitein’ voor je innerlijke kracht, het zijn in jezelf waar je, op momenten dat het er echt om draait, kracht uit haalt. Inzicht. Zekerheid. Moed.
Maarre…dat klinkt allemaal wel heel erg leuk. Ook wel een beetje zweverig als ik heel eerlijk ben. Hoe zit dan nou.
Die innerlijke kracht. Waar zit dat? Heeft iedereen dat dan? En moet dat dan echt via een visualisatie?
Zelf sta ik niet zo open voor visualisaties dus enige scepsis was mij niet vreemd. Ook de omschrijving, ontmoet je kapitein, deed voor mij niet zoveel. Gelukkig leiden er meer wegen naar Rome en ook naar je kapitein, of je innerlijke kracht. En ik merk gewoon, dat als ik vastloop of te maken heb met een moeilijke situatie dat het mij rust geeft om stil te staan bij mijn kapitein. Dat ik weer richting ervaar. Dat ík aan het roer sta!
Als je met mij werkt dan weet je inmiddels waarschijnlijk wel dat ik gek ben op metaforen. Ze maken vaak zo veel en snel duidelijk. Een voor de hand liggende metafoor is nu natuurlijk het schip.
Wat is een schip zonder kapitein? Of zijn er 2 kapiteins op 1 schip?
Zonder kapitein dobbert een schip maar wat. Het komt heus een keer ergens aan, maar of dat is waar je wilt zijn?
En die 2 kapiteins dan? Wie zijn dat dan? Misschien is de ene wel je innerlijke kracht en de andere het stemmetje dat graag alles bij het oude houdt en zegt, ach joh, dat is toch niets voor jou…zo doe jij dat nooit….wat zal men wel niet denken als…..dat is eng, doe maar niet…..kom maar niet boven dat maaiveld uit…..
Juist met behulp van je innerlijke kracht, je kapitein is het veel eenvoudiger om dat stemmetje van het schip te gooien, te kielhalen om nog maar even in onze metafoor te blijven J
Nieuwsgierig geworden?
Naar jouw kapitein?
Of zin om het stemmetje eens te kielhalen…..
Alles kan en alles mag!
Bel me nu en we plannen een afspraak in!
Hartelijke groeten
Annalisa Berends, CPCC
p.s. mocht je door dit kapiteinsverhaal zin gekregen hebben in zeilles/zeilen, ik kan je geen betere kapitein aanbevelen dan Kapitein Michiel