Onlangs kwam mijn jongste zoontje gezellig knuffelen in bed op zaterdagochtend. Om vervolgens te vragen, naar wie ga ik vandaag? Oma of de crèche?
Oh, nergens, je blijft gewoon thuis vandaag.
Oh écht! Was zijn reactie! Ga je dan vandaag niet werken?
Oeps. Schuldgevoel. Ja het klopt, de afgelopen weken heb ik veel, heel veel gewerkt. En gelukkig sprongen de oma’s en opa’s bij. Maar ja, hoe leuk oma’s en opa’s ook zijn, het is niet thuis.
Maar ja, druk, drukker, drukst…
De zomer is voorbij, we genieten nog volop van de nazomer. Maar waar de zomer nog een zekere ontspannenheid heeft, vrijheid en genieten en leven zonder horloge en agenda, is dat nu echt niet meer aan de orde. De jongens hebben hun kalender met school, sport, crèche etc. En onze kalender, tja, die is overvol. Met werk. Met clubs van de jongens. Met sociale afspraken. Tot eind oktober zitten onze weekenden al ‘vol’ zeiden we van de week tegen elkaar. Fijn? Nee, verre van.
Wat maakt dan, dat als we het niet als fijn ervaren, en al helemaal niet als ontspannen, het toch zo is. En niet alleen nu, maar dat het een patroon is.
Druk, drukker, drukst.
En weet je wat ik doe als ik zo druk ben. Dan laat ik mijn ontspanning als eerste schieten. Dus de sportclub heb ik al eventjes niet meer van binnen gezien. ’s Avonds een goede serie kijken is ook al even geleden. ’s Avonds achter de laptop aan het werk. Ja dat gebeurt nu met regelmaat.
En ik vermoed zo dat ik hierin niet de enige ben.
We laten ons zo leiden door dat wat moet. Dat wat wordt verwacht. En ook heus dat wat leuk is. Maar alles bij elkaar is het druk, drukker, drukst.
Dus, hoe moet dat dan? Gewoon accepteren dat druk de norm is? Want laten we eerlijk zijn, het lijkt er ook wel bij te horen.
Hoe vaak hoor je nou iemand zeggen, nou ik heb het zo ontzettend rustig, echt rust, rustiger, rustigst….
Druk versus rustig. Hmm. Zijn er echt maar 2 smaken?
Is het echt zwart versus wit?
Dynamisch versus saai?
Balans
Een van de uitgangspunten binnen Co-Active coaching is het principe van balans. Balans gaat over kiezen. Bewust kiezen. Het is niet alleen maar druk of rustig. Er zijn meer smaken. In mijn sessies gebruik ik vaak de metafoor van de kamer met meerdere ramen. We zijn vaak gewend door een en hetzelfde raam naar binnen te kijken. En zien en ervaren een situatie dan op die ene manier.
We weten misschien niet eens dat er ook nog andere ramen zijn. En door samen te ontdekken welke ramen er nog meer allemaal zijn, komen er letterlijk nieuwe mogelijkheden naar voren. Worden ramen ontdekt waar het licht op een andere manier door heen schijnt en er ander licht op de kwestie valt. En het dus niet zwart of wit blijkt te zijn.
Het hoeft niet alleen maar druk, drukker, drukst. Misschien kan het ook wel druk, drukker, rustigst, druk en weer rust zijn. Hoe zou dat zijn? Hoe zou dat voelen? Wat zou er dan gebeuren?
Hoe zou dat voor jou zijn? Om te kijken wat er mogelijk is? Wat kan er bij jou veranderen zodat je niet al rennend en hijgend en puffend bij de finishlijn van 31 december aankomt. Maar dat je op zoek gaat naar het alternatief. Niet perse de middenweg. Het antwoord ligt echt niet altijd in het midden. Maar ook niet bij de uitersten.
Zullen we samen op zoek gaan naar jouw balans? Naar wat jij écht belangrijk vindt en wilt.
Bel je me dan voor een afspraak?
Hartelijke groeten,
Annalisa Berends, CPCC